دوستداران امام عصر(عج)

راستش را به ما نگفتند یا لا اقل همه راست را به ما نگفته اند . گفتند: تو که بیایی خون به پا می کنی جوی خون به راه می اندازی و از کشته پشته می سازی و ما را از ظهور تو ترساندند درست مثل اینکه حادثه ای به شیرینی تولد ر ا کتمان کنند و تنها از درد زادن بگویند ما از  همان کودکی تو را دوست داشتیم و با همه فطرتمان به تو عشق می ورزیدیم و با همه وجودمان بی تاب آمدنت بودیم .

اما …اما کسی به ما نگفت که چه گلستانی می شود جهان وقتی که تو بیایی همه بیش از آن که نگاه مهر گستر و دست های عاطفه تورا توصیف کنند شمشیر تو را نشانمان دادند آری برای اینکه گل ها و نهال ها رشد کنند باید علف های هرز را وجین کرد و این جز با داسی برنده و سهمگین ممکن نیست،آری برای اینکه مظلومان تاریخ نفسی به راحتی بکشند باید پشت و پوزه ظالمان و ستمگران را به خاک مالید و نسلشان را از روی زمین برچید، و اینها همه همان معجزه ای است که تنها از دست تو بر می اید و تنها با دست تو محقق می شود اما مگر نه اینکه اینها همه مقدمه است برای رسیدن به بهشتی که تو بانی آنی.

ان بهشت را کسی برای ما ترسیم نکرد کسی به ما نگفت که آن ساحل امید که در پس این دریای خون  نشسته است چگونه ساحلی است کسی به ما نگفت که وقتی تو بیایی :پرندگان در آشیانه های خود جشن میگیرند و ماهیان دریا ها شادمان میشوند و چشمه ساران می جوشند و زمین چند برابر محصول خویش را عرضه میکند به ما نگفته اند که وقتی تو بیایی:ساکنان زمینو آسمان به تو عشق می ورزند آسمان بارانش را فرو می فرستد زمین گیاهان خود را می رویاند وزندگان آرزو می کنند که کاش مردگانشان زنده بودند و عدل و  آرامش حقیقی را می دیدند و می دیدند که خداوند چگونه برکاتش را بر اهل  زمین فرو می فرستد به ما نگفتند وقتی تو بیایی:همه امت به آغوش تو پناه می آورند همانند زنبوران عسل به ملکه خویش.و تو عدالت را آنچنان که بایدو شاید در پهنه جهان می گستری و خفته ای را بیدار نمیکنی و خونی را نمی ریزی.

.

چه خوب بود که از طرف علما و مراجعه تقلید بزرگوار ،دسته کم  چهل روز را تعیین می کردند تا مردم مسلمان در مساجد و تکیه ها جمع شوند و بانگ((اللهم عجل لولیک الفرج))سر بدهند مثلا اگر می گفتند از روز اول ماه محرم تا چهلم و اربعین سید الشهدا هر شب به طور مرتب عشاق امام عصر روحی فداه دعا ی فرج را بخوانند یا یک جای مخصوص مثلا مسجد مقدس جمکران را تعیین نمایند تا مردم در آن جمع شده و دعای فرج را بخوانند یا در مساجد جامع شهر ها مردم جمع شده و دعای ((اللهم کن لولیک …))بخوانند و یا از طرف علمای بزرگوار یک روز به عنوان راهپیمایی برای فرج معین شود و تمام مردم دلسوخته دوازدهمین مظلوم آل محمد(علیه السلام)در خیابان ها راهپیمایی نموده و خواستار فرج حضرت مهدی(ع) باشند.این کار شدنی است و ما مطمئن هستیم که شیعیان امام زمان(ع)غافل از امام خویش نیستند.و به لطف خدا ما الان در ظهور صغری امام زمان(ع)به سر می بریم.

یکی از اساتید اخلاق می نویسد:بدون شک ما در عصرظهور صغری امام زمان ارو احنا فداه زندگی می نماییم و این امر به وضوح قابل لمس است.ببینید ما قبل از انقلاب اسلامی حتی یک خیابان به نام امام عصر ارواحنا فداه نداشتیم ، یک موسسه ،یک مدرسه نداشتیم . این در حالی است که هم اکنون فقط در یک شهر ما چند مسجد به نام مبارک صاحب الزمان (ع) داریم و نام و یاد حضرت در حال زنده شدن است .

منبع:کتاب جاسوسی شیطان و نقش او در تاخیر ظهور

اول:غمگین بودن به جهت مفارقت و مظلومیت آن حضرت

دوم:منتظر فرج و ظهور آن حضرت بودن

سوم:گریه کردن در دوری و به جهت مصیبت آن حضرت

چهارم:در مقابل خواست خدا و امام زمان (ع) تسلیم باشند

پنجم:در راه حضرت از اموال خود خرج کنند

ششم:صدقه دادن به قصد سلامتی آن حضرت

هفتم :بتواند به نیابت آن حضرت قربانی کند

هشتم:صلوات فرستاد بر آن حضرت

شخصی منتظر که به وجود امام حی و زنده کاملا اعتقاد دارد همواره خود را در منظر امام (ع)می بیند و احساس می کند که حضرت مراقب اوست که اعمال و رفتارش را چه خوب و چه بد می بیند .از اعمال خوب او امام خوشحال می شود و کار های ناروای او دل حضرت را به درد می آورد وقتی این اعتقاد در او قوی باشد و خود را در محضر امام زمان(ع) احساس کند،دیگر دست به فساد و گناه نمی آلاید و از آن وجود گرامی که ناظر و مراقب اعمال اوست،شرم و حیا می کند.منتظر راستین امام زمان (ع) این آیه را نصب العین قرار می دهد که (هر عملی می خواهید انجام دهیدخداوند و فرستاده او و مومنان اعمال شما را می بینند.

منبع"کتاب نجات یافتگان امام زمان(ع)”